Vandaag is het Bevrijdingsdag. Een zeer speciale editie zelfs, vandaag vieren we namelijk 75 jaar vrijheid. Ook een zeer vreemde gezien de hele wereld in lockdown zit. Het lijkt erop alsof alle vrijheid zich nu, op zoveel verschillende manieren, tegen ons keert. Ik bedoel, mensen worden gillend gek in hun eigen huis. Sommigen draaien door op straat. Niets doen lijkt een te grote opgave. Veel mensen hebben het over dat ze niet kunnen wachten tot alles weer normaal is, terug naar hoe het was. Ikke niet snap. Dit “normaal” was ronduit idioot. Te veel druk, te veel te doen, te veel spullen, te veel gekte, gewoon te veel van alles. Sommigen zullen zeggen dat het te vroeg is om het over verandering te hebben, zout in de wonden. Zelf denk ik dat we het er veel te laat over hebben. Dit virus is een verschrikkelijk lot voor de ouderen. De laatste generatie mensen die aan de vooravond stonden van een vrije wereld, snakkend naar adem. Staan we niet bij deze mensen in het krijt? Laten we de tijd die we nu hebben alsjeblieft wijs gebruiken. Laten we afstand houden van elkaar en de onzekerheid omarmen. Laten we ons nou eens werkelijk realiseren dat we niet het eeuwige leven hebben. Laten we wat dieper graven in plaats van altijd omhoogkijken voor redding. Laten we inzien dat er meer is dan vrijheid en dat het tijd is voor innerlijke bevrijding, nu! Naar binnen keren lijkt mij de enige uitweg. Voor mij gaat dit vrijwel vanzelf en om een of andere reden komt er vervolgens muziek uit. Vanuit het grotere geheel gezien betekent het vrij weinig, voor mij betekent het heel veel. Om een kort verhaal lang te maken: mijn vervolg album ligt klaar. Ik breng het uit als het zover is. Vandaag wil ik met jullie deze korte film delen, een film die de weg laat zien naar wat ik “Liberation” noem.

 

Bevrijdingsdag 2020